تا به حال براتان پیش آمده؟؟؟

تا به حال یک قطار را دربست اجاره کرده اید که بریزید تویش و بزنید روی گاز و بروید جنوب؟ و اسم دانشگاه تهران هم یدک بکشید. اصلا پشت قطارتان یک پارچه ای آویزان باشد که رویش نوشته باشد "چهاردهمین اردوی میثاق با شهیدان". تا به حال "معبر" خوانده اید؟ آن هم 7 تا!؟ تا به حال برای شما پیش آمده که خیلی اتفاقی، اسمتان در قرعه کشی در بیاید و شما هم دلتان را بزنید به دریا و بروید یک سفر دور و دراز و مرتفع به یکی از پست ترین سرزمین های ایران. به ولایتتان؟ تا به حال شده آنقدر در اتوبوس داد بزنید و شعر بخوانید و سرود و الخ، که ابو ستار - راننده ی اتوبوس - سرش درد بگیرد؟ تا به حال شده با دخترهای چِل دانشکده علوم اجتماعی هم قطار و هم اتوبوس و هم لباس و هم کلام و هم خانه و هم خانواده و هم فلان شوید؟ اصلا این ها هیچ. تا به حال شده است که بدون کفش راه بروید روی خاک، روی شن. ماسه. رمل. و آنقدر لذت ببرید که ته جورابهاتان را پاره کنید تا سردی و گرمی ماسه ها هوش از سرتان ببرد؟ این حتما نشده که بروید در شلمچه، بالای تپه، بعد نمازتان را روی زمین بخوانید، زیر آسمان خدا، قنوت هم که می کنید، بشوید مثل یک علم! با پارچه ی مشکی که باد می بردش و نمی برد. تا به حال شده که سوار اتوبوس های راه آهن بشوید، ساعت یک ربع به سه هم باشد و حرکت هم ساعت سه و نیم و بعد اتوبوستان تصادف کند؟ و بدبخت و بیچاره بمانید در وسط راه، آواره؟؟ تا به حال شده یک نفر بهتان بگوید:" مواظب باش نسوزی" و شما بگویید "من نمی تونم نسوزم"؟ ما جنوبی ها بهش می گوییم "خرما چپان". تا به حال پیش آمده خرما چپان بخوابید و آنقدر تنگ هم دیگر که حتی جای نفس کشیدن هم نباشد؟ تا به حال شده ساعت ها در صف دستشویی بایستید؟ شده برای چهار روز در خاک و خُل بودن، حمام نروید؟ تا به حال شده یک حاج آقای با مزه به تورتان بخورد؟ که "به اَی ِ نحو ٍ" دنیا و آخرت را در گور بلرزاند و فتواهای آن چنانی و این چنانی بدهد و خب امراه هم باشد؟ تا به حال سرود کودکان لال را شنیده اید که تا چند لحظه پیش جیغ جیغشان سر همه را برده بود؟ تا به حال عملا یک آدم را به فنا داده اید؟ یک از خدا بی خبر را، که روحش هم از هیچ چیز عملا با خبر نیست. تا به حال سرود های دسته جمعی خوانده اید و صفا کنید؟ تا به حال پیش آمده خنده ی مستانه بزنید؟ پیش آمده ریگ های بیابان را جمع کنید و تِلِپی بیندازید در کفش هاتان که دستتان است؟ تا به حال شده یک عملیات جنگی را فرضی برایتان اجرا کنند. گلوله، تانک، خمپاره؟؟ شده در قطار "مائده" بخورید؟ اصلا می دانید نُکتار موز و سیب چه مزه ایست؟ شده آنقدر ساندیس و کیک بخورید که دیگر نخورید؟ اصلا تا به حال شده با یک عده دام در یک اتوبوس سر کنید؟ شده گوشی و کیف پول دوستتان، فِرت و فِرت بیفتد این طرف و آن طرف و وسط میدان و توی اتاق تاریک؟ تا به حال شده نیم ساعت بی وقفه از خودتان فی البداهه شعر دَر کنید؟ تا به حال این چیزها براتان پیش آمده؟ برای ما که پیش آمد!