مدت ها ننوشتم، حتی یادداشت های روزانه ام را، تا مثلا بفهمم که چرا می خواهم بنویسم و چرا باید بنویسم و هدفم چیست از این همه خودنویس دست گرفتن و دستهایم را جوهری کردن و در چه راهی باید باشد این نوشتن و اینها!
هیچی دیگر. خیلی ساده تر از این حرف ها بود.
من محکوم شده ام به نوشتن.
همین.
حالا هم محکومیتم بعد از یک سال از پرشین بلاگ منتقل شد به بلاگ اسکای.
گیرم این از جاهای دیگر بهتر باشد!
در هر حال من محکوم شده ام به نوشتن.
مطالب قبلی ام را می توانید در این آدرس ببینید:
www.melancholy.persianblog.ir